قرآن در خدمت فرقه

بررسی شباهت های دو فرقه انحرافی بهائیت و جریان یمانی معاصر در استناد به آیات قرآن

در مقدمه این نوشته آمده است:

فرقه بهائیت که سالیان سال است خودش را با پوسته شیعه رونق داده و سپس رویکرد جهانی و بین‌المللی در پیش گرفت، در نوشته‌های نخستینشان کاملاً بر مبانی و روایات شیعی سعی در اثبات خود داشته و خودشان را به‌نوعی شیعه حقیقی معرفی می‌کرده‌اند، اگرچه امروزه دیگر به آن مبانی پایبند نبوده و آن سخنان را متذکر نمی‌شوند؛ این‌طرف ماجرا نیز جریان مدعی یمانی معاصر است که باگذشت دو دهه از ظهور رئیس این فرقه، هنوز نتوانسته‌اند تعداد حائز اهمیتی را جذب نموده و به خود مایل سازند، به همین دلیل از تجربیات و سخنان فرقه‌های موفق پیشین (همانند بهائیت) استفاده کرده و دستورالعمل‌های آنان را سرلوحه برنامه‌های خودشان قرار داده‌اند.

میان فرقه‌هایی که جریان یمانی به آن متمایل شده و چارچوب آن را برای خود انتخاب کرده، می‌توان مهم‌ترین فرقه را، بهائیت عنوان داشت که جریان مدعی یمانی در اغلب موارد به سخنان و استدلال‌های او، استدلال کرده و اگر کارشناس بهائیت، به سخنان این جریان برخورد کند و مصدر نوشته را نداند، بی شک حکم به بهائی بودن نویسنده آن متون می‌کند.

ابوالفضل گلپایگانی که شاید بتوان این ادعا را کرد که اولین کتاب علمی و استدلالی بهائیت را به رشته تحریر درآورده و این فرقه را کمی با مبانی شیعی نزدیک ساخته با نوشتن کتابی به نام “کتاب الفرائد“به استدلال کردن در جهت اثبات بهائیت مشغول شده و از آیات و روایات زیادی بهره گرفته است؛ که با اندک تاملی در متون وی می‌توان شبهات استدلال‌های او و جریان مدعی یمانی معاصر را به خوبی متوجه شده و ریشه سخنان این جریان را در بهائیت یافت، به همین دلیل در نوشته حاضر به ذکر آیات قرآنی که جریان بهائیت به آن در جهت تبیین سخنان خود و فرقه‌اش استناد کرده اشاره کرده و استدلال و ارجاع فرقه مدعی یمانی را نیز به همان آیه بیان می‌دارد، تا خواننده گرامی نه‌تنها شباهت این جریان را با فرقه بهائیت متوجه شود که منشأ و مبناشناسی این جریان با بهائیت را نیز دریابد و شباهت‌های عنوان شده را نه از روی تصادف که دقیقاً از روی وحدت مبنا و روش بحث بسنجد.

برای دانلود روی “فایل زیر” کلیک کنید

بازدیدها: ۴۴